8 شهریور

چقدر عمرمون زود میگذره.یکی از دوستان میگفت هر سال که میگذره  نمیدونم بگم یک سال  از عمرم کم  شده یا یک سال به عمرم اضافه شد!

من وقتی یاد گذشته  میفتم فکر میکنم خیلی سنم زیاده!ولی وقتی به بزرگترهام نگاه میکنم امیدوار میشم که هنوزم خیلی کار به امیدم  هست..هنوز کلی از آرزوهام مونده.بزرگ شدن بچه هام.. موفقیت در دانشگاهشون . ازدواجشون.و..و..!!اینها به شرطیه که عمرم کفاف بده!

****************

شونزده هفده  سال پیش چقدر برای بچه دار شدن تقلا کردم. دکتر به من و شوهرم گفته بود که آزمایشهای شما  نشون داده که   نمیتونید بچه دار بشید وفقط  یه  بیمارستان در یزد هست که میتونه به شما کمک کنه .اگر مشکل از شوهرم بود خیلی از این حرف دکتر دردم نمی اومد.اون موقع اصلا مد نبود که زن  سی سال به بالا بچه دار بشه.حتی مد نبود که از سن بیست به بالا عروس بشه..از بیست سالگی که رد میشد میگفتن دختره ترشیده س یا یه عیبی داره!اون موقع من نوزده بیست سالم بود.ترس از تنهایی خودم..  حرف مردم.. جدایی از همسرم...بر باد رفتن آرزوهام و..و. بهم غلبه کرده بود.
چقدر من سر نمازهام گریه کردم.هر نمازمستحبی  و هر  دعایی که برای گرفتن حاجتم بود خوندم..خوشحال نبودم اصلا!هم امید داشتم و هم نداشتم.همسرم به من سپرده بود که به کسی نگم که بچه دار نمیشیم.اون پیش من نبود و به خاطر کارش دور از من بود...وارد جزئیات نمیشم.تا اینکه ورق برگشت و یه روز بر خلاف انتظارم جواب آزمایشم مثبت شد. فقط  خدا خواست که زندگیم عوض بشه!نه دکتر و نه امپول و نه هیچی دیگه!!بعد از اون روزا ما در طول زندگیمون صاحب دو فرزند دیگه هم شدیم  که فردا پانزدهمین سالگرد  تولد اولین فرزندمونه.

تولدت مبارک عزیزم!!برای تو سلامتی و طول عمر با عزت و سربلندی آرزو میکنم.تا حالا هم  وجودت برام پر افتخار بوده!به من قول بده وقتی بزرگ شدی ما رو تنها نذاری.ما رو فراموش نکنی ویادت بمونه که ما چقدر تو رو دوست داریم.